Het lijkt wel of het een afscheid categorie para siempre is. De kasten en lades op het werk zijn helemaal opgeruimd. Alle mails zijn beantwoord, de overdacht is gedaan. Nog twee werkdagen om kleine lopende zaken af te ronden en mijn afwezigheidsassistente aan te zetten. Ik wil proberen om met een ontspannen gevoel het vliegtuig in te stappen. Proberen is daarbij het sleutelwoord. Er zijn nog een aantal mensen die nog willen afspreken maar er is gewoonweg geen tijd meer. En bovendien is het een siesta y fiesta voor een paar weken, ik ben weer terug voordat je het weet. Of voordat ik het weet. Gisteravond was ik én moe én ik had honger, wat geen goede combi is. Dus chagrijnig. En 's nachts ben ik veel wakker en bedenk ik wat ik allemaal niet moet vergeten. Een beetje druk dus. Daarom het besluit om maar even de boel te laten voor wat het is en te genieten van het weekend. Want je moet je tenslotte wel alvast een beetje aanpassen aan de Spaanse manier van leven. Dus wat vandaag niet komt, komt mañana. Even tranquilos !
