Verwijzing, diagnosetraject, diagnose. En dan ? Een groepsbehandeling. Sorry, hoorde ik dat nou goed ? Een groepsbehandeling voor mensen die net een diagnose ASS hebben mogen ontvangen ? Een behandeling met een groep ? Hoeveel mensen zijn een groep ? En zitten we dan rond een kampvuur en gaan we samen liedjes zingen. .. Nee, alles behalve een groepsbehandeling.
'Maar het wordt als heel waardevol ervaren.' Heel veel keus was er dus eigenlijk niet, het was een ja of een nee. Twaalf sessies. En voordat ik het wist had ik een datum in mijn mailbox. Complete weerstand bij sessie 1, complete teleurstelling dat het afgelopen was bij sessie 12. Alsof je in het buitenland waar je de taal niet kent een groep Nederlanders treft. Een groep mensen (10 in totaal) die precies weten wat je bedoelt, waar je aan een half woord genoeg hebt. Heel - erg- raar. Nog raarder dan je raar voelen in een groep niet-ASS'ers. In de pauzes stilte omdat niemand zich gedwongen voelt om smalltalk te talken. Het voelde mijn hele leven alsof ik nergens bij hoorde (dat was ook geen wens), maar nu had ik een groep. En ik noemde het de AA : de Anonieme Autisten. Heel leuk als je in de auto stapt en vanaf de oprit roept : 'tot straks, ik ga naar de AA'
